รีวิว คิดถึงวิทยา
สวัสดีจ้าวันนี้แอดจะมารีวิวหนังไทยเรื่อง คิดถึงวิทยา หากใครกำลังหาหนังรักที่ไม่ได้มุ่งเน้นเพียงความรักอย่างเดียว แต่ยังทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องราวของชีวิตคนเราได้มุมมองใหม่ ๆ ซึ่งให้ความรู้สึกละมุนอบอุ่นหัวใจ เราขอแนะนำเรื่อง “คิดถึงวิทยา”เลย เป็นหนังอีกเรื่องในดวงใจของเราและหลายคน แถมยังเป็นแรงผลักดันให้ครูหลายคนไม่ย่อท้อต่อการทำหน้าที่ของตัวเองเพื่อสร้างเยาวชนให้กลายเป็นคนดีของสังคมอย่างสมบูรณ์แบบด้วย เรื่องราวของหนังคิดถึงวิทยาจะน่าติดตามกันแค่ไหนต้องมาอ่านรีวิวกัน
(สอง) เป็นหนุ่มนักกีฬามวยปล้ำ ที่ได้แพ้การแข่งขันและตกงานจากอาชีพมวยปล้ำ เขาได้พยายามหางานใหม่ จนเขาตัดสินใจสมัครเป็นอาจารย์อัตราจ้างของโรงเรียงแห่งหนึ่ง
ที่ชื่อว่าโรงเรียน แก่งวิทยา แต่ด้วยโรงเรียนนี้ มีอาจารย์ประจำที่มาสอนที่นี่เต็มแล้ว แต่เขาก็พยายามขอผอ.ต่อ ว่าเขาอยากจะเป็นครูอัตราจ้าง ผอ. เห็นถึงความตั้งใจจึง เสนอให้เขา
ไปสอนที่โรงเรียนสาขาเรือนแพ
และเมื่อเขามาถึงที่โรงเรียน ขณะที่เขากำลังเตรียมตัวอยู่นั้น เขาก็ไปเจอไดอารี่เล่มหนึ่ง
เป็นไดอารี่ของ “ครูแอน” ครูคนเก่า เขาจึงได้เปิดอ่านดู
จากนั้นเขาก็ไปรอนักเรียนต่อในห้อง แต่เขาก็พบว่านักเรียนของโรงเรียนนี้ ก็ไม่มาเรียนกันซักที
เขาคิดที่จะขับเรือออกไปตามหาเด็ก ๆ ที่หมู่บ้าน
แต่ดันเกิดอุบัติเหตุจนทำให้แขนของเขานั้นหักตอนที่อยู่บนเรือ
เช้าวันต่อมา –
เขาได้พบกับคุณป้าที่เป็นชาวบ้านอยู่บริเวณนั้น
ขับเรือผ่านโรงเรียนพอดี สองจึงเข้าไปถามคุณป้า
และทำให้เขารู้ว่าโรงเรียนนี้ไม่มีอาจารย์มาสอนนานแล้ว ทำให้นักเรียนของโรงเรียนนี้ ไม่มาเรียนที่นี่อีก และอาศัยอยู่กับพ่อแม่ตามปกติ
เหตุผลเพราะโรงเรียน ไม่มีครูสอนนั้นเอง
เมื่อเขาได้พบกับเด็ก ๆ ก็พบว่าเด็ก ๆ นั้นมีอายุต่างกัน เรียนรวมกันอยู่ในห้องเดียว
ซึ่งเด็กแต่ละคนก็ขาดความรู้ในการเรียนหนังสือ
หลังจากสอนเด็กเสร็จ เขาก็ได้ออกไปโทรศัพท์
แต่ก็พบว่าที่นี่ ไม่มีสัญญาณ
เมื่อเขากลับมา แล้วเห็นเด็ก ๆ ลงไปเล่นน้ำ
เขาโกรธมาก เลยทำโทษเด็ก ๆ
ก็เลยทำให้เด็ก ๆ รู้สึกเสียใจและร้องไห้ออกมา
และพูดถึงชื่อของ “ครูแอน”
ซึ่งในการเรียนการสอนวันแรกก็ผ่านไปได้อย่างลำบาก หลังจากนั้นวันต่อมา มันเป็นวันหยุด ตรงกับวันเสาร์ เขาก็ได้กลับไปยังเมือง เพื่อรักษาแขน
และแอบไปพบว่า แฟนของเขานั้นมีคนอื่น
ทำให้เขานั้นโศกเศร้ามาก ซึ่งเมื่อเขากลับมาที่โรงเรียนอีกครั้ง เขาก็ได้นำไดอารี่ของ “ครูแอน” มาอ่าน
เรื่องราวของ “ครูแอน” มีอยู่ว่าเธอถูกย้ายมาจากโรงเรียนแก่งวิทยาสาขาหลัก เพราะว่าเธอนั้นไม่ยอมไปลบรอยสักรูปดาวที่แขนออก ทำให้เธอต้องย้ายไปสอนที่เรือนแพ พร้อมกับรุ่นน้องอย่าง ครูจีจี้
เมื่อแอนและจีจี้ ได้เดินทางไปถึงเรือนแพ จีจี้ก็ได้ถ่ายรูปทั้งสองคนไว้ เป็นรูปคู่รูปแรก และเป็นรูปที่ระลึก
จากนั้น “ครูแอน” เธอก็ได้เขียนไดอารี่ของเธอ
โดยเธอนั้นมาอยู่ที่เรือนแพ ได้มาพบเจอกับเรื่องแปลก ๆ อย่างเช่น โรงเรียนไม่มีไฟฟ้า ไม่มีสัญญาณมือถือ ก็อกน้ำมีจิ้งจก
ซึ่งต่อมาเธอก็ได้เขียนถึงเรื่องราวต่าง ๆ ขณะที่เธอไปรักษาผัวหนัง ที่เกิดจากการแพ้น้ำ ทำให้เธอและแฟนต้องทะเลาะกัน เรื่องความคุ้มค่าในการสอนเด็ก เธอจึงขอโทษแฟนของเธอ
แต่นุ่ยแฟนของเธอ ก็ได้พูดจิกกัดเธอไป ทำให้เธอนั้นรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก ทำให้เธอนั้นทำอะไรห่าม ๆ อย่างเช่น กระโดดลงน้ำ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น
หลังจากที่ “ครูสอง” ได้นั่งอ่านไดอารี่ของ “ครูแอน” ต่อ เขาก็ได้พบว่า โรงเรียนนี้เคยมีศพลอยมาติดแพมาก่อน ศพนั้นก็ได้ติดอยู่ที่ห้องน้ำ ที่เขากำลัง นั่งอึ อยู่นั่นเอง
ด้วยเหตุนั้นทำให้ “ครูจีจี้” ครูสาวที่มาพร้อมกับ “ครูแอน” ตัดสินใจหนีกลับเข้าไปในเมือง
ซึ่งในไดอารี่ของ “ครูแอน” นั้นทำให้ “ครูสอง”
มีแรงบันดาลใจในการสอนมากขึ้น
วันหนึ่งขณะที่ “ครูสอง” กำลังเลียนแบบการสอนของ “ครูแอน” อยู่นั้น ก็มีงูตัวหนึ่ง เข้ามาในห้องเรียน “ครูสอง” เพ่นหนี ไปอย่างไว 555
ลืมนักเรียนเลย แต่ก็ทิ้งเด็ก ๆ ไม่ได้จึงวิ่งกลับเข้าไปหาเด็ก ๆ
จากนั้นเมื่อเขาช่วยเด็ก ๆ จากงูได้ เขาก็กลายเป็นฮีโร่ของเด็ก ๆ และดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเขาและเด็ก ๆ นั้น ก็เริ่มมีความผูกพันธ์มากขึ้น
คล้าย ๆ ความสัมพันธ์ของ “ครูแอน” และเด็ก ๆ
จากนั้นเขาก็ได้ไปพบกับเสาวัดความสูงของเด็ก ๆ ทุกคนที่เทียบกับ “ครูแอน” เขาก็ให้นักเรียนนั้น
ไปเก็บข้อมูลเกี่ยวกับ “ครูแอน” จนพวกเขาได้พบรูปถ่ายของ “ครูแอน” แต่ในรูปนั้นเห็นเพียงแขนของ “ครูแอน”
รีวิว คิดถึงวิทยา
“ครูสอง” จึงให้เด็ก ๆ วาดรูป “ครูแอน” ขึ้นมาคนละรูปในวิชาศิลปะ
คืนต่อมา “ครูสอง” กำลังฝันหวานถึงครูแอนอยู่
ก็ได้สะดุ้งตื่นขึ้นมา แต่ทันใดนั้นก็พบว่า มีพายุกำลังพัดมาที่เรือนแพ มันโจมตีเข้ามาอย่างหนัก
ทำให้เรือนแพนั้นเสียหายเป็นอย่างมาก พังและ แตกเป็นเสี่ยง ๆ ไปพร้อมกับไดอารี่ของ “ครูแอน”
หลังจากพายุได้ผ่านไป “ครูสอง” และเด็ก ๆ ก็ได้ซ่อมบำรุงเรือนแพ และเก็บกู้ไดอารี่ ให้กลับมาเป็นสภาพเดิมได้
ตัดมาที่ไดอารี่ของ “ครูแอน” เธอมีลูกศิษย์คนหนึ่งที่เธอไม่สามารถสอนให้เขาเข้าใจและจบการศึกษาได้ นั่นก็คือ เด็กที่ชื่อช่อน เธอจึงบอกกับช่อนไว้ว่า อย่าทิ้งการเรียนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ช่อนสัญญากับ “ครูแอน” ไว้
แต่ในวันสอบช่อนกับไม่ไปสอบทำให้เธอตัดสินใจเดินทางไปยังบ้านของช่อน และเธอก็ได้รู้ว่า
ที่บ้านของช่อนเองก็ไม่ได้เห็นความสำคัญกับการเรียนซักเท่าไหร่ นั่นทำให้เธอรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่เธอจะกลับไปหานุ้ยแฟนของเธอ เพราะเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
หลังจากที่ “ครูสอง” ได้อ่านเรื่องราวของช่อนในไดอารี่ เขาก็ตัดสินใจไปตามช่อนมาเรียนอีกครั้ง
ความรู้สึกหลังดู
โดยให้เหตุผลว่า การเรียนจะทำให้ช่อนโตขึ้นและรู้ทันคน จะได้ไม่มีใครโกงได้
“ครูสอง” สอนเด็กที่ชื่อช่อนได้ไม่ดีพอ เกรดไม่ผ่าน จึงรู้สึกเสียใจมาก มาพบ ผอ. และขอลาออก
เพื่อจะกลับไปเรียนต่อให้เก่ง ๆ จะได้มาสอนเด็ก ๆ ให้ดีกว่านี้
จากนั้น เขาได้ถามถึงเรื่องของ “ครูแอน”
ผอ.เลยบอกให้ฟังว่า “ครูแอน” นั้นเธอกลับไปแต่งงานกับนุ่ย และไปทำงานที่โรงเรียนเดียวกันกับแฟน “ครูแอน”
เมื่อ “ครูสอง” รู้ว่า “ครูแอน” แต่งงานจึงเสียใจเป็นอย่างมาก และได้ตัดสินใจเผาไดอารี่นั้นทิ้ง แต่สุดท้ายเขาก็ทำไม่ลง
หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น –
เช้าวันรุ่งขึ้น “ครูสอง” ก็ได้ตัดสินใจออกเดินทางไปตามหา “ครูแอน” ที่โรงเรียนที่เธอสอนอยู่ แต่เมื่อเขาไปพบกับ “ครูแอน” เขาก็จำเธอไม่ได้ เพราะว่าเธอได้ลบรอยสักที่แขนไปแล้ว
ตัดมาที่ “ครูแอน” เธอเริ่มมีปัญหาเกี่ยวกับการสอน ครูฝึกกล่าวหาเธอว่า เธอมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมในการเป็นครู โดยการพาเด็กลงเล่นน้ำในสระ
โดยแฟนของเธอนั้นเป็น ผอ. แล้วก็ดันเข้าข้างและเห็นด้วยกับ ครูฝึกคนนั้น เลยทำให้ความสัมพันธ์ของ “ครูแอน” กับนุ่ย ไม่ค่อยดีนัก
แต่แล้วหัวใจของเธอก็ต้องมาแตกสลายอีกครั้ง
เมื่อเธอมารู้ทีหลังว่านุ่ยแฟนของเธอนั้น มีชู้ และชู้คนนั้นก็กำลังตั้งครรภ์ใกล้คลอดด้วย
ด้วยเหตุนั้นจึงทำให้ “ครูแอน” ตัดสินใจกลับไปสอนที่โรงเรียนเรือนแพอีกครั้ง ผอ.เรือนแพนั้น ดีใจมาก ที่เธอกลับมาสอน รวมทั้งเด็ก ๆ เมื่อเห็น “ครูแอน” กลับมาก็ต่างดีใจกันยกใหญ่
ส่วนนุ่ยก็พยายามส่งจดหมายมาหา “ครูแอน” อยู่ทุกวัน แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร เธอมีความสุขกับการได้สอนเด็กนักเรียนของเธอ
หลังจากนั้น “ครูแอน” ก็ได้ทำความสะอาดห้องเรียน แล้วได้ไปพบกับไดอารี่ของเธอ ที่วางอยู่ที่เก่าที่เธอเคยวางไว้ จึงหยิบขึ้นมาอ่าน
เธอก็ได้รู้ว่า “ครูสอง” นั้นได้บันทึกเรื่องราวที่เขารู้สึกอกหักจากการที่เขาได้ข่าวว่า “ครูแอน” นั้น
ไปแต่งงาน และเขาก็เขียนไดอารี่ของเธออีกในสมุดเล่มนั้นอีกหมายอย่างเลย ถึงความรู้สึกของการได้มาอยู่ที่นี่
“ครูแอน” ได้ถาม ผอ.โรงเรียนเรือนแพว่าสามารถติดต่อครูสองได้มั้ย แต่ ผอ.บอกว่าติดต่อไม่ได้
เลยให้เอกสารและรูปถ่ายของ “ครูสอง” ให้เธอแทน
จากนั้นเธอก็ได้ออกตามหา “ครูสอง” ตามเอกสารนั่น และ แอบคิดถึงเขาอยู่ลึก ๆ
เมื่อเวลาผ่านไป มีคนมาบอก “ครูแอน” ว่า “ครูสอง” เขียนจดหมายมายังโรงเรียนเรือนแพ จึงรีบกลับไปดูอย่างรวดเร็ว ในขณะที่กำลังเดินตลาดอยู่
จากนั้น เธอก็ได้อ่านจดหมายแล้วรู้ว่า “ครูสอง” บอกว่าจะกลับมาหาเด็ก ๆ ตอนปิดเทอม
เธอและเหล่านักเรียนก็ช่วยกันทำความสะอาดโรงเรียนเพื่อต้อนรับ “ครูสอง” แต่แล้วนุ่ยแฟนของเธอก็ได้มาง้อเธอถึงที่ จน “ครูแอน” นั้นใจอ่อน
และเดินทางเข้าเมืองไปกับนุ่ยโดยที่สุด…
แต่ในขณะที่นุ่ยกับ “ครูแอน” กำลังเดินทางกลับ
“ครูแอน” กับคิดได้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอกับนุ่ยนั้นไม่เคยเข้าใจกันเลยซักครั้ง
มีเพียง “ครูสอง” เท่านั้น เธอกับเขารู้สึกเข้าใจกัน
เธอจึงขอให้นุ่ยพาเธอกลับไปยังท่าเรือ จากนั้นเธอก็ได้ขับเรือไปยังเรือนแพ และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่ “ครูแอน” และ “ครูสอง” ได้พบกัน
เรื่องนี้ดูแล้วคิดถึงโรงเรียนเก่าเลยอ่ะ คิดถึงตอนเด็ก ๆ คิดถึงแม่น้ำ การใช้ชีวิตแบบสมัยนั้น ดูสดชื่น
หนังเรื่องนี้เป็นความรักที่ดูอบอุ่น โดนใจผู้เขียนเป็นอย่างมากเลยจ้า
9/10