รีวิว สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก
งสิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า…รัก ได้ถ่ายทอดเรื่องราวของ “น้ำ”เด็กมัธยมหน้าตาขี้เหร่ถึงขั้นถูกเรียกว่า “ปลวก” เพราะไม่ค่อยสนใจดูแลตัวเองซึ่งน้ำได้ไปตกหลุมรัก “พี่โชน” รุ่นพี่ที่เป็นหนุ่มหล่อประจำโรงเรียน แต่เพราะมีคู่แข่งมากมาย
เธอจึงต้องลบคำสบประสามและทำให้เขาหันมาสนใจเธอให้ได้ ภารกิจแปลงโฉมจากปลวกน้อยให้กลายเป็นหงส์จึงเริ่มขึ้นท่ามกลางมิตรภาพของเพื่อนและความรักแบบปั๊ปปี้เลิฟที่มีแววจะปั่นป่วนมากกว่าที่คิด
ชื่อเรื่อง สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่ารัก
เรตติ้ง 7.6
นักแสดง มาริโอ้ เมาเร่อ, ใบเฟิร์น พิมพ์ชนก
ความยาว 1.58ชั่วโมง
หนังสิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า…รักมีความน่าสนใจตรงที่มีการถ่ายทอดให้เห็นถึงบุคลิกและชีวิตของตัวละครวัยมัธยมหลายตัวที่มีความเป็นธรรมชาติทำให้เรานึกถึงชีวิตของตัวเองในวัยมัธยมซึ่งมีโมเม้นต์หลายอย่างแบบนี้จริง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการแอบรักใครสักคน การคบหากับกลุ่มเพื่อนที่มีความเหมือนกันแม้จะไม่ใช่เพื่อนที่มีอะไรโดดเด่นแต่ก็ร่วมเป็นร่วมตายได้ตลอด
บทจะกรี๊ดรุ่นพี่ผู้ชายก็จะดี๊ด๊าเหมือนกันเป็นกลุ่มแบบสุมหัวเงียบ ๆ เพื่อนกันบางทีเราอยากทำอะไรก็มีอายเพราะกลัวโดนล้อ แต่สุดท้ายพวกเขาก็ได้ช่วยเราเหมือนกับเพื่อนในกลุ่มที่ช่วยน้ำแปลงโฉมและใช้วิธีให้ของแทนใจแก่พี่โชนต่าง ๆ พยายามเข้าชมรมที่ทำให้มีคนสนใจซึ่งก็ได้เป็นชมรมละครเวทีที่น้ำในแสดงเป็นสโนไวท์
บอกเลยว่าฉากนี้เราฟินจิกหมอนตอนพี่โชนผู้น่ารักต้องมารับบทเจ้าชายจำเป็นและจูบลง สมองนี่คิดไปไกลก่อนนางเอกแล้วจ้า ตั้งแต่นั้นนางเอกก็เริ่มหน้าตาดีมากขึ้นจนสุดท้ายก็ได้เป็นดรัมเมเยอร์ประจำโรงเรียนซึ่งพี่โชนก็เริ่มจะเข้าหาเธอมากขึ้น แต่กับมีมารผจญคือเพื่อนพระเอกที่มาชอบนางเอกนี่ล่ะ
เราเสียน้ำตาให้กับฉากท้าย ๆ หลายฉากมากไม่ว่าจะเป็นฉากที่นางเอกซึ่งห่างเหินจากเพื่อน ๆ เพราะเอาแต่อยู่กับพวกพระเอกไปง้อจนกอดคอกันร้องเพลงวัน เดือน ปี และฉากที่นางเอกร้องไห้เปิดไดอารี่ซึ่งพระเอกเอามาให้ ในนั้นมีแต่รูปนางเอกทีเผลอที่พี่โชนแอบถ่ายไว้หลายรูปพร้อมข้อความบอกความในใจมากมายทำให้เราได้รู้ว่าพระเอกชอบนางเอกตั้งแต่ตอนหน้าปลวกแล้ว คือหน่วงมาก ณ จุดนี้ แต่สุดท้ายก็แฮปปี้เอ็นดิ้งนะ เป็นหนังอีกเรื่องที่คุณไม่ควรพลาดทุกประการค่ะ
หนังสิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า…รักทำให้เราได้เรียนรู้ถึงมิตรภาพความรักของการเป็นเพื่อนที่ดี ช่วยเหลือ และอยู่เคียงข้างกันและกัน แม้ว่าเราจะทำตัวอย่างไรสายใยระหว่างเพื่อนก็ไม่สามารถตัดได้ขาด และในมุมมองของความรัก สุดท้ายแล้วไม่ว่าเราจะเปลี่ยนแปลงตัวตนจนบรรลุเป้าหมายให้อยู่ในสายตาเขามากแค่ไหน แต่เขาก็รักที่คุณเป็นตัวของคุณที่นิสัยด้วยนะ
หากอยากให้เขาอยู่ในสายตา วิธีที่สุดคือ เราอาจจะเข้าหาเขา คอยช่วยเหลือ ให้เขารู้จักเรามากขึ้นและเมื่อเริ่มสนิทแล้วจึงค่อยบอกความในใจไป แม้จะเร็วแต่ก็ดีกว่าเราบอกช้าจนถูกคนอื่นแซงหน้านะ
หากคุณอยากกลับไปนึกถึงคนแรกที่ทำให้คุณได้รู้จักคำว่า “รัก” อีกครั้งและเขาก็ยังคงเป็นรักแรกที่ติดตรึงอยู่ในหัวใจคุณตลอดเวลา มาวันนี้เรามีหนังที่จะพาคุณย้อนเวลาไปสู่ชีวิตวัยมัธยมซึ่งมีแต่ความสนุกสนาน มิตรภาพ เสียงหัวเราะ และน้ำตาอีกครั้งกับหนัง “สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่า…รัก”
ซึ่งหลายคนน่าจะรู้จักกันดี ยิ่งใครอยู่มัธยมตอนที่หนังเรื่องนี้เพิ่งออกมาก็คงจะยิ่งติดใจจนดูซ้ำหลายรอบแน่นอน หนึ่งในนั้นก็คือเราค่ะ เพราะเรื่องนี้เลยทำให้เรารู้จักกับคำว่า “รักแรก” เหมือนกัน
รีวิว สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก
หนังเรื่องนี้ทำเอาเราฟินไม่เลิก ดูมาตั้งแต่ตัวอยู่ม.1 จนตอนนี้จบปี 4 แล้วก็ยังเปิดดู
เป็นหนังรักวัยรุ่นที่เราโคตรชอบเลย เราชอบถึงขั้นที่เราไปเรียนโรงเรียนเดียวกับที่พี่โชนน้องน้ำเล่นเลยนะ ( มาริโอ้กับใบเฟิร์นนั่นแหละ แต่อยากให้รู้ว่าอินขนาด กรี๊ดดดด )
เป็นการเริ่มต้นของหนังโดยการที่มีเด็กสาวหน้าตาไม่ได้สวยมากเท่าไหร่ แต่แอบชอบรุ่นพี่ม.4 มาก ๆ มันฟินตรงนี้ตรงที่หนังทำให้เนื้อเรื่องดูเป็นรักในวัยมัธยมจริง ๆ เหมือนกับเอาเรื่องจริงมาทำเป็นหนังยังไงยังงั้นเลย
เพื่อน ๆ ของน้ำก็อยากให้น้ำสมหวังกับพี่โชน จึงมีหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อว่า 9 สูตรรักฉบับนักเรียน ในหนังสือก็จะบอกวิธีต่าง ๆ ที่จะทำให้คนที่เราชอบหันมาชอบเธอ
งั้นเราข้ามวิธีที่ 7 เลยแล้วกันนั่นคือการทำให้ตัวเองดูดีขึ้นทำให้น้ำได้ถูกขัดสีฉวีวันด้วยขมิ้น ตัวเหลือเลยจ้า หลังจากขัดตัวเสร็จก็ไปหาพี่โชนที่บ้าน พอพี่โชนเจอเท่านั้นแหละสิ่งแรกที่ถามน้ำคือ ทำไมน้ำตัวเหลืองขนาดนี้ เป็นดีซ่านรึเปล่า ( ฮ่า ๆ ฮามาก )
ยังไม่พอน้ำและเพื่อนยังไปคัดตัวเข้าชมรมนางรำด้วย เพราะชมรมนี้มีแต่คนสวย ๆ ที่ไม่ว่าจะมีกิจกรรมอะไร คนทั้งโรงเรียนก็แห่กันเข้ามาดู แล้วน้ำจะพลาดได้ยังไงล่ะ แต่ต้องหัวเสียเพราะเจออริชื่อเค้ก นางเป็นรุ่นเดียวกับน้ำที่ชอบพี่โชนเหมือนกัน ได้แซะเข้ามาว่า ถ้าไม่แน่ใจว่าสวยจริงอะ
ไปสมัครชมรมอื่นก็ได้นะ เท่านั้นแหละ ทำให้เกือบได้ตบกันแล้ว พอครูอรก็ห้ามไว้ก่อนและไล่น้ำกับเพื่อนน้ำออกไป รวมถึงเค้กด้วย แต่พอเห็นว่าเค้กสวยหน่อยก็เลยให้เดินกลับเข้ามาในแถวอีกรอบ นี่แหละนะที่เขาเรียกว่าลำเอียง!
ครูอิมจึงชักชวนให้ไปสมัครชมรมแสดงละคร ตอนแรกน้ำก็ไม่สนใจ แต่ตอบตกลงไปเพราะสงสารครูอิม แต่พอเห็นว่าชมรมนี้มีพี่โชนอยู่ด้วย น้ำเลยตกลงเข้าชมรมแบบไม่คิดเยอะเลยค่ะ
ในช่วงที่มีงานโรงเรียน ก่อนหน้าวันจริงตัวละครทุกตัวจะต้องมาแสดงใหญ่ก่อนจะเล่นวันจริง ซึ่งน้ำเป็นตัวละครสโนไวท์ แต่เจ้าชายหายไปไหนไม่รู้ พี่โชนเลยถูกเรียกให้แสดงแทน
ในระหว่างที่พี่โชนกำลังก้มลงจุมพิษน้ำ แต่พอน้ำลืมตามาอีกทีกลายเป็นใครไม่รู้ เลยลุกหนีแทบจะตกเวทีเลย แต่พี่โชนจับมือไว้ได้ทัน ส่งตาให้กันปิ้ง ๆ แอบเขินมาก ๆ ฉากนี้
ข้ามไปตอนสุดท้ายเลยคือ ปิดภาคเรียน น้ำที่ตั้งใจเรียนเพื่อจะได้ไปหาพ่อที่ต่างประเทศก็สามารถทำเกรดได้ 4.00 จึงทำให้ต้องไปเรียนต่อ แต่มีสิ่งเดียวที่น้ำยังไม่บอกพี่โชนคือ น้ำชอบพี่โชน
และเรื่องราวต่อจากนั้นจะเป็นอย่างไรต่อ ไปติดตามกันเอาเองนะคะทุกคน แต่ถ้าไม่ดูถือว่าพลาดจริง ๆ
ความรู้สึกหลังดู
หนังจากค่าย Work Point นั่นเอง นี่คงเป็นครั้งแรกที่ผมซื้อบัตรเข้าไปชมหนังของค่ายนี้ในโรง “สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก” พาเราย้อนวัยกลับไปยังช่วงสมัยเรียนมัธยมฯ ช่วงนั้น ใครมีประสบการณ์แบบแอบรักรุ่นพี่ผู้ชาย คงจะอินกับหนังเรื่องนี้ไปเต็มๆ เสียดายที่เราเป็นผู้ชาย ถึงจะเคยแอบชอบรุ่นพี่ แต่มันก็แค่ชั่วประเดี๋ยวประด๋าว
แอบรักเพื่อนสิ ของจริงกว่า
เรื่องราวของการย้อนวัยสำหรับหนังไทยนั้นเคยใช้ได้ผลงานมาแล้ว แต่ประสบความสำเร็จอย่างเป็นปรากฏการณ์เลยด้วย แต่กับหนังเรื่องนี้ อาจเรียกได้เป็นปรากฏการณ์เล็กเล็กที่ทำให้เราได้รู้ว่า ค่ายหนังค่ายนี้ก็มีหนังดีๆ ให้เราดูเหมือนกัน เดี๋ยวจะหาว่า ผมพูดเกินไป ขอเข้าเรื่องอีกครั้งแล้วกันนะครับ
ในเมื่อผมเป็นผู้ชาย ตัวละครที่ผมจะได้เป็นก็คงไม่พ้น “โชน” ชายรุ่นพี่ที่หน้าตาดีหล่อเฟี้ยว สาวๆ ตอมกับตรึม แย่งกันจีบไม่เว้นวัน แต่ในใจผมน่ะเหรอ ผมมีคนในใจอยู่นะ แต่เป็นใครน่ะเหรอ ไม่บอกหรอก
หนึ่งในสาวๆ ที่มาแอบชอบผม ก็เห็นจะมีคนหนึ่งที่ออกจะดำๆ ใส่แว่น ดูไม่น่าจะโดดเด่นอะไรเลย เธอชื่อ “น้ำ” แต่เธอคนนี้แหละที่คอยมองผมแบบยิ้มๆ อยู่ตลอดมา เธอได้เล่นละครเป็นสโนว์ไวท์และผมเกือบจะได้เป็นเจ้าชายจูบเธอด้วยแนะ เธอได้เป็นดรัมเมเยอร์ของโรงเรียนทั้งๆ ที่โยนคทายังไม่เป็นเลย ยิ่งนานวัน ผมก็ยิ่งเห็นเธอน่ารักขึ้นเรื่อยๆ เธอไปทำอะไรของเธอมานะ
แล้วเธอก็กลายเป็นดาวโรงเรียนไปซะยังงั้น!
ประสาชายหนุ่มสุดหล่ออย่างผม ก็ต้องมีงานอดิเรกกับเขาบ้าง ผมชอบถ่ายรูปนะ มีกล้องประจำตัวอยู่ตัวหนึ่ง ก็ถ่ายไปเรื่อยเปื่อย วันนึง ผมคงได้เป็นตากล้องมืออาชีพกันเขาบ้าง แต่ผมก็ยังมีอีกมุมนึงนะ พ่อผมเป็นนักฟุตบอลที่เลิกเล่นเพราะยิงลูกโทษนัดชิงไม่เข้า และมันก็กลายมาเป็นตราบาปมาถึงตัวผมในวันนี้ ผมจะก้าวข้ามผ่านมันไปได้มั้ยนะ
แต่เรื่องราวของผมสมัยมัธยม ก็ไม่ได้มีแค่เรื่องของเด็กๆ หรอกนะ อาจารย์ก็ใช่ย่อย ชอบมาแสดงออกให้เด็กเห็นกันเป็นประจำ ไม่รู้ทำไม อาจารย์สาวๆ มักจะชอบอาจารย์ชายที่สอนพลศึกษากันจัง
หลังจากเสียงลือเสียงเล่าอ้าง บอกมาหลายเสียง ว่าหนังเรื่องนี้จะทำให้คุณเสียน้ำตาเป็นลิตร ให้เตรียมผ้าเช็ดหน้า กระดาษชำระไปเยอะๆ ประหนึ่งว่า มันจะโศกเศร้าร้องไห้กันทั้งเรื่องเยี่ยงนั้น การณ์กลับกลายเป็นว่า หนังช่วงต้น แทบทั้งหมดคือการปูเรื่องให้ไปถึงวันเสียน้ำตา เพราะฉะนั้น มันจึงเป็นเต็มด้วยภาพของวันสดใส ผู้หญิงที่กรี๊ดผู้ชาย และแสดงออกในแบบต่างๆ นานาๆ ทั้งแค่ได้เห็นหน้าก็พอใจ ไปจนถึงการแสดงละครเพื่อจะได้ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ บทบาทน่ารักๆ ประกอบกันอยู่ในนั้น
แต่บางจุดก็ดูเหมือนจะหลุดๆ อยู่บ้าง ดูมันแปร่งๆ แต่ไม่เนียนตาเนียนใจอยู่บ้าง ยอมรับว่า นางเอกน่ารัก แต่ไม่อยากจะยอมรับว่า คนดำจะกลายเป็นคนขาวไปได้ ยอมรับว่า ความรักอาจทำให้คนตั้งใจทำอะไรดีๆ แต่บางทีบทมันออกจะมึนๆ เพื่อให้เกิดมุกที่เกินคาดหมาย ขณะที่ฉากเรียกร้องน้ำตาจากคนดู ค่อนข้างจะทำหน้าที่ได้ดี มีอยู่ฉากหนึ่งที่ค่อนข้างโดนเอามากๆ แม้บางช็อตผมจะไม่ได้มีประสบการณ์ร่วมนักก็ตาม
จะขัดใจอยู่มากๆ หน่อย ก็เห็นจะเป็นบทส่งท้าย ที่ดูยัดเยียดเกินงาม เหมือนต้องการจบอย่างที่ใจต้องการ มากกว่าจะให้มันเป็นไปตามหัวใจ
ชื่อภาพยนตร์: สิ่งเล็กเล็กที่เรียกว่ารัก / First Love
ผู้กำกับภาพยนตร์: พุฒิพงศ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร, วศิน ปกป้อง
ผู้เขียนบทภาพยนตร์:
นักแสดงนำ: มาริโอ้ เมาเร่อ, ใบเฟิร์น-พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์, ตุ๊กกี้ ชิงร้อยฯ, พีรวัชร์ เหราบัตย์, พิจิตรา สิริเวชพันธ์, อัครณัฐ อริยฤทธิ์วิกุล, กชามาศ พรหมสาขา ณ สกลนคร
แนวภาพยนตร์: Romantic, Comedy
เรท: ไทย/ท(ทั่วไป)
ความยาว:
วันที่เข้าฉายในไทย: 12 สิงหาคม 2553
ค่ายหนัง/ผู้ผลิต/ผู้จัดจำหน่าย: Workpoint Entertainment
