รีวิว เรื่อง ผี เล่า Haunted Tales
สวัสดีจ้าวันนี้แอดจะมารีวิวหนังเรื่อง รีวิว เรื่อง ผี เล่า Haunted Tales ย้อนกลับไปเมื่อเกือบจะ 20 ปีที่แล้ว เป็นช่วงที่หนังผีของไทยกำลังหุงขึ้นหม้อแบบสุดๆ มีการผลิตสร้างหนังหลอนๆ ออกมาเป็นกำไรของคนดู โดยมีระยะเวลาหนึ่งที่มักจะสร้างออกมาเป็นลักษณะหนังแบบทรี อิน วัน ที่ผสมผสานเรื่องราว 3 เรื่อง เอาไว้ในหนังเรื่องเดียว
แล้วปัจจุบันสไตล์หนังแบบนั้นก็ได้กลับมาอีกครั้งใน “เรื่อง ผี เล่า” (Haunted Tales) ที่ได้ประเดิมเป็นหนังไทยเรื่องแรกที่ออกฉายในปี 2564 กับการเล่าเรื่องตำนานเฮี้ยนทั้ง 3 เรื่อง ที่ดูเหมือนจะกลายเป็นคนละเรื่องเดียวกัน
เรื่อง ผี เล่า เป็นผลงานการกำกับของ “เอ๋-ศุภกร เหรียญสุวรรณ” ที่คนดูอาจจะไม่คุ้นชื่อเขาสักเท่าไหร่ แต่ถ้าบอกว่าเขาเคยเป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังซิตคอมดังๆ “เป็นต่อ” หรือ “เฮง เฮง เฮง” มาก่อน ทุกคนคงจะร้องอ่อ ในหนังเรื่องนี้เขาได้เก็บเกี่ยวเอาประสบการณ์ที่เคยสัมผัสเรื่องราวและเรื่องราวมาจากคนรอบๆ ตัว
หยิบเอามาทำเป็นหนังที่แบ่งออกเป็น 3 เรื่อง แน่นอนว่าเขาเองก็มีประสบการณ์เอาดีทางด้านนี้อยู่บ้าง จากการที่เคยกำกับซีรีส์ลึกลับ “เซน สื่อรักสื่อวิญญาณ” และเขาก็ได้หยิบเอามาใช้ในการสร้างหนังเรื่องนี้ด้วย สำหรับหนัง 3 เรื่องนั้นได้ถูกแบ่งแยกออกเป็น 3 บทอย่างชัดเจน ผ่านการแสดงหลักๆ ของทั้ง 4 นักแสดง
ไม่ว่าจะเป็น “เป้ อารักษ์”, “เอก ธเนศ”, “ปราง กัญญ์ณรัณ” และ “หมาก ปริญ” ดังนั้นในบทความนี้จะขอจำแนกและแยกวิจารณ์หนังในแต่ละบท ทั้ง 3 เรื่อง ที่รวมกันออกมาเป็นหนัง เรื่อง ผี เล่า เรื่องเดียวในครั้งนี้…
อยู่ในรถ (Taxi)ในช่วงของพาร์ตแรกประเดิมเปิดเรื่องมาได้ค่อนข้างขึงขังดุดันพอสมควร หนังเปิดเรื่องมาแบบไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงใดๆเพียงแค่ไม่ถึง 5 นาทีแรกก็เข้าประเด็นได้อย่างรวดเร็ว หนังพาร์ตนี้ได้ เป้ อารักษ์ กับ เอก ธเนศ มาประชันบทบาทกันแบบซอฟต์…หอมปากหอมคอ แต่ดูเหมือนว่านักแสดงรุ่นใหญ่รายหลังจะวินๆ
เฉือนชนะนักแสดงรุ่นน้องไปได้ด้วยฝีมือ เป้ อารักษ์ ยังดูติดเป็นการแสดง ประกอบกับบทไม่ส่งเสริมเขาสักเท่าไหร่ ในขณะที่ เอก ธเนศ มาแบบนิ่งๆ แต่ทรงพลังแทบจะทุกช็อต อีกทั้งคาแรกเตอร์ตัวละครของเขาก็ดูจะมิติให้คนดูได้นึกคิดตามไปต่อ หนังผสมผสานความหลอนสไตล์หนังผี กับพล็อตแนวหนังจับตัวประกันได้อย่างลงตัว
กลายเป็นมุมมองใหม่แบบที่ค่อยได้เห็นในหนังไทยสักเท่าไหร่ แต่ก็น่าเสียดายที่ความรวบรัดของหนังพาร์ตนี้ ค่อนข้างมาไวไปไว ปุบปับก็หักเลี้ยวและปิดฉากลงด้วยบทสรุปแบบง่ายๆ แฝงด้วยคติสอนใจแบบเชยๆ
รีวิว เรื่อง ผี เล่า Haunted Tales
ไปผุดไปเกิด (Stuck)
ถัดมาในพาร์ตที่สองของเรื่อง ที่เพิ่มบรรยากาศความวังเวงให้กับตัวหนังได้เป็นอย่างดี ปราง กัญญ์ณรัณ มาทำหน้าที่แบกรับหนังตอนนี้เอาไว้เพียงคนเดียว
แต่ก็เกือบจะไม่รอดซะทีเดียว ต้องยอมรับว่าเนื้อหาพาร์ตค่อนข้างชวนติดตาม เป็นสไตล์พล็อตผีแนวสืบสวนคลายปมปริศนา คนดูจะค่อยๆ ลุ้นหาเบาะแสไปตามตัวละครทีละเรื่อยๆ แต่หนังก็เล่าเรื่องแบบราบเรียบ ไม่มีจุดไหนพีคสุดๆ หลอนสุดๆ เต็มไปด้วยสูตรสำเร็จเดิมๆ ที่เคยเห็นในหนังผีมาหลายเรื่องแล้ว
และก็ได้พบเจอกับปัญหาเดิมอีกครั้ง อีกวิธีการเล่าเรื่องที่เหมือนไปไม่สุดทาง ล่อลวงคนดูไปเกือบจะฟินได้อยู่แล้วเชียว
กลับตัดบทและหักเลี้ยวเข้าสู่บทสรุปไม่ได้เหนือความคาดหมายเลยแม้แต่นิดเดียว อีกทั้งยังออกจะไปในทิศทางที่แปลกประหลาดไปสักหน่อยด้วย เพราะอยู่ๆ นางเอกของเราก็กลายเป็นหมอผีมาเองเสียอย่างนั้น และก็เช่นเดิมหนังก็ทิ้งท้ายด้วยคำสอนใจที่แสนเชยเอาไว้อีกรอบ
หมาก ปริญ ทำหน้าที่แบกรับหนังทั้งพาร์ตเอาไว้ได้สบายๆ การแสดงของเขาสามารถไว้วางใจได้ ผู้ชมต้องทึ่งกับฉากที่เขาต้องเล่นและเพ้อเองอยู่คนเดียว อินเนอร์ต่างๆ ออกมาอย่างน่าหวั่นเกรง แต่…ก็ต้องมีแต่ในหนังพาร์ตนี้อยู่ดี เพราะในท้ายที่สุดหนังก็มาเผชิญหน้ากับการเล่าเรื่องที่ไม่สุดทาง บทที่เหมือนจะปูทางมาดี
สร้างมิติเอาไว้ค่อนข้างน่าสนใจ กลับล้มเหลวเหมือนแหกโค้ง เมื่ออยู่ๆ ก็รวบรัดตัดตอนสรุปจบแบบหักศอกอีกครั้ง ทำให้สิ่งที่สาธยายเล่ามาทั้งเรื่องนั้น กลับไม่มีอะไรให้น่าสนใจ และแทบจะไม่มีความน่ากลัวเลยสักนิด
ความรู้สึกหลังดู
ใบลาน (Book of the Truth)
ปิดท้ายกับพาร์ตที่สาม ที่ต้องยอมรับว่าเป็นพาร์ตที่บทหนังค่อนข้างดูมีมิติมากที่สุดในทั้ง 3 เรื่องแล้ว การหยิบเอาประเด็นความเชื่อแต่โบราณกาลของใบลานมาเป็นประเด็นเล่าเรื่อง เป็นสิ่งแปลกใหม่ที่น่าสนใจอยู่ไม่น้อย หนังได้สร้างบรรยากาศความขวัญผวาไปกับความวังเวงแบบไทยโบราณที่มีความน่าเกรงขามอยู่ในตัว แต่กลับน่าเสียดายที่เมื่อออกมาดูภาพรวมทั้งหมดแล้ว หนังพาร์ตนี้กลับไม่พบจุดไหนที่จะทำให้หวาดกลัวได้เต็มที่สักช่วงได้เลย
หมาก ปริญ ทำหน้าที่แบกรับหนังทั้งพาร์ตเอาไว้ได้สบายๆ การแสดงของเขาสามารถไว้วางใจได้ ผู้ชมต้องทึ่งกับฉากที่เขาต้องเล่นและเพ้อเองอยู่คนเดียว อินเนอร์ต่างๆ ออกมาอย่างน่าหวั่นเกรง แต่…ก็ต้องมีแต่ในหนังพาร์ตนี้อยู่ดี เพราะในท้ายที่สุดหนังก็มาเผชิญหน้ากับการเล่าเรื่องที่ไม่สุดทาง บทที่เหมือนจะปูทางมาดี สร้างมิติเอาไว้ค่อนข้างน่าสนใจ กลับล้มเหลวเหมือนแหกโค้ง เมื่ออยู่ๆ ก็รวบรัดตัดตอนสรุปจบแบบหักศอกอีกครั้ง ทำให้สิ่งที่สาธยายเล่ามาทั้งเรื่องนั้น กลับไม่มีอะไรให้น่าสนใจ และแทบจะไม่มีความน่ากลัวเลยสักนิด
โดยสรุปในภาพรวมแล้ว เรื่อง ผี เล่า ก็เป็นหนังผีที่ไม่ได้ชวนขนลุกขนพองสยองขวัญอะไรขนาดนั้น หนังกลายเป็นการสะท้อนประเด็นเรื่องกฎแห่งกรรมและสอดแทรกด้วยข้อคิดในการดำรงชีวิตอยู่เสียมากกว่า บทหนังยังเต็มไปด้วยปัญหาอยู่เต็มไปหมด อีกทั้งเรื่องเวลาในการเล่าเรื่องที่จำกัดก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้หนังไม่สามารถเล่าเรื่องได้อย่างเต็มที่ หนังทั้ง 3 ตอนยังไม่สามารถส่งคนดูไปได้ถึงสุดทาง
แต่กระนั้นหนังเรื่องนี้ก็ไม่ใช่หนังที่แย่อะไร เพราะหนังก็สร้างความบันเทิงและพอจะดูได้เพลินๆ อยู่ในระดับหนึ่ง อีกทั้งยังแอบฉุกคิดอยู่เลยว่า เรื่องราวทั้ง 3 ตอนของหนังเรื่องนั้น อาจจะคล้ายรายการซีรีส์เตือนใจอย่าง “ฟ้ามีตา” ที่อาจจะปรับโทนเป็นเวอร์ชั่นสยองขวัญ หรืออาจจะเป็นซีรีส์เรื่องผี ที่มักจะนำมาออนแอร์ทางโทรทัศน์ ทุกคืนวันพุธ เมื่อประมาณ 10-20 ปีที่แล้ว หนังบางตอนยังสามารถนำเอาไปขยายเป็นหนังเรื่องยาวได้สบายๆ แต่น่าเสียดายที่ยังไม่มีเวลาและพื้นที่เพียงพอที่จะยัดเยียดทุกสิ่งออกมาให้สมบูรณ์แบบได้
ในช่วงพาร์ตแรก เปิดเรื่อง มาได้ ค่อนข้างเอาจริงเอาจัง ดุดัน พอสมควร หนังเปิดเรื่องมา แบบไม่ต้อง พูดพร่ำทำเพลงใดๆ เพียงไม่ถึง 5 นาทีแรก ก็เข้าเรื่อง ได้อย่างรวดเร็ว
หนังผสมผสาน ความหลอน สไตล์หนังผี กับพล็อตแนวหนัง จับตัวประกัน ได้อย่างลงตัว กลายเป็นมุมมองใหม่ แบบที่ไม่ค่อยได้เห็น ในหนังไทยสักเท่าไหร่ แต่ก็น่าเสียดาย ที่ความรวบรัด ของพาร์ตนี้ ค่อนข้าง มาไวไปไว ปุบปับก็หักเลี้ยว และปิดฉากลง ด้วยบทสรุปแบบง่ายๆ แฝงด้วยคติสอนใจ แบบเชยๆ
ไปผุดไปเกิด (Stuck)
ถัดมาในพาร์ตที่สอง ที่เพิ่มบรรยากาศ ความวังเวง ให้กับตัวหนัง ได้เป็นอย่างดี ปราง กัญญ์ณรัณ มาทำหน้าที่ แบกรับหนัง เอาไว้คนเดียว
เนื้อหาพาร์ตนี้ ค่อนข้าง ชวนติดตาม เป็นสไตล์พล็อตผี แนวสืบสวน คลายปมปริศนา คนดูจะค่อยๆ ลุ้นหาเบาะแส ไปตามตัวละคร ทีละเรื่อยๆ
แต่หนังก็เล่าเรื่อง แบบราบเรียบ ไม่มีจุดไหนพีคสุดๆ หลอนสุดๆ เต็มไปด้วย สูตรสำเร็จเดิมๆ ที่เคยเห็น ในหนังผี มาหลายเรื่องแล้ว
วิธีการเล่าเรื่อง ที่เหมือนไปไม่สุดทาง ล่อลวงคนดู ไปเกือบจะฟิน กลับตัดบท และหักเลี้ยว เข้าสู่บทสรุป ไม่ได้เหนือความคาดหมาย
อีกทั้ง ยังออกจะไป ในทิศทาง ที่แปลกประหลาด ไปสักหน่อย เพราะอยู่ๆ นางเอก ก็กลายเป็นหมอผี เสียเอง และหนังทิ้งท้าย ด้วยคำสอนใจ ที่แสนเชย เอาไว้อีกรอบ
ใบลาน (Book of the Truth)
เป็นพาร์ตที่ บทหนัง ค่อนข้างดูมี มิติมากที่สุด เป็นการหยิบเอาประเด็น ความเชื่อ ตั้งแต่โบราณของใบลาน มาเป็นประเด็นเล่าเรื่อง เป็นสิ่งแปลกใหม่ ที่น่าสนใจ อยู่ไม่น้อย หนังได้สร้างบรรยากาศ ความขวัญผวา ไปกับความวังเวง แบบไทย ที่มีความน่าเกรงขาม อยู่ในตัว
แต่น่าเสียดาย ที่เมื่อดูภาพรวม ทั้งหมดแล้ว หนังพาร์ตนี้ กลับไม่พบจุดไหน ที่จะทำให้ หวาดกลัว ได้เต็มที่ สักช่วงได้เลย
