The Promise รีวิว The Promise เพื่อนที่ระลึก
ตัวบทของหนังทำออกมาได้อย่างดี
วิจารณ์เนื้อเรื่อง และ จุดเด่นจุดด้อยของหนัง
The Promise เพื่อนที่ระลึก มีนักแสดงที่โดดเด่น
สรุปหนังลังดูจบว่าควรดูหรือไม่
รวมรีวิวหนัง, หนังผีไทย
รีวิว The Promise เพื่อน ที่ระลึก หนังสยองขวัญดราม่าของไทย
รีวิวหนังผีไทย วันนี้ขอมาแนะนำหนังไทยหนึ่งเรื่องThe Promise เพื่อน.. ที่ระลึก ที่แอดรู้สึกว่าชอบมากๆ นั้นก็คือ บอกเลยว่าพลาดไม่ได้กับหนังสยองขวัญที่มีกระแสเป็นบวกอย่างมาก หลายๆคนคิดว่าสร้างจากเรื่องจริง ทุกคนคงอยากรู้แล้วว่าเรื่องย่อจะเป็นอย่างไรลองมาอ่านกันเลย
คงเน้นแค่แนวผีๆ ของผู้กำกับ จิม โสภณ ศักดาพิศิษฏ์ เพราะดูแล้วรู้สึกดี จากนั้นจิมเฉลี่ยหนังผีหนึ่งเรื่องทุกๆ 3 ปี โดยเริ่มจากผลงานเรื่องต่อไปของเขาคือ Vengeful Spirit (2008), Ladaland (2011) และ Inside the Body Deposit (2014) จิมยังคงรับหน้าที่เขียนบทเองเช่นเดิม
จิมได้แรงบันดาลใจจาก เก้ง จิระ มะลิกุล ที่ได้ดูข่าวว่าฝรั่งในไทยตั้งชื่อตึกว่า “สาธรยูนีคทาวเวอร์” ว่า “หอผีกรุงเทพ” ก็เลยมาจิมบอกว่าน่าจะมีหนังเกี่ยวกับผีในตึกร้าง เพื่อนสองคนนัดกันว่าจะฆ่าตัวตายด้วยกัน แต่ความกลัวอื่น ๆ นั้นไม่ได้ฆ่าตัวตาย และจิมก็รวมความคิดทั้งสองเข้าด้วยกันในบทภาพยนตร์ “เพื่อน..ของฝาก”
หน้าหนังมีเรื่องน่ารู้มากมาย เนื้อเรื่องติดตามผีอาฆาตที่ตกลงจะฆ่าตัวตายด้วยกัน นี่เป็นชื่อภาษาอังกฤษของหนังด้วย “The Promise” เป็นพล็อตหนังผีที่สมบูรณ์แบบ และทีมงานได้รับอนุญาตจากเจ้าของอาคาร “สาธรยูนีคทาวเวอร์”
มาใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำได้ ยิ่งเข้ากับธีมของเรื่อง ตัวอาคารเองก็มีความน่ากลัวอยู่ในนั้นด้วย เพราะเคยมีข่าวดังเมื่อปี 2557 ช่างภาพพบศพฝรั่งห้อยคอ เป็นการกลับมาของเมนเทอร์บีและลิลลี่ ลูกทีมจาก The Face Thailand Season 2 กับการแสดงภาพยนตร์เรื่องแรก
จิม วาดภาพทิวทัศน์สยองขวัญของคฤหาสน์อันเป็นเอกลักษณ์ย่านสาทรมาใช้จนประสบความสำเร็จ ทั้งภาพโดรน ภายนอกอาคาร กล้องบินที่ถ่ายจากมุมสูง ทำให้เห็นมุมแปลกๆ ของตึกที่คนกรุงเทพฯ รู้จักมา 20 ปี ทั้งสวยและน่ากลัว
รวมถึงฉากภายใน ซอกหลืบ ทางเดินมืดๆ น้ำเปียกๆ ก็เอามาใช้กับฉากสยองขวัญได้เหมือนกัน ดูแล้ว เห็นด้วยกับที่ทีมงานบอกครับ Sathorn Unique Tower เปรียบได้กับอีกหนึ่งตัวละครในเรื่องนี้ ตึกที่เชื่อม 2 ช่วงเวลาห่างกัน 20 ปี ซึ่งลงตัวสุดๆ นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวและจุดสิ้นสุด
The Promise ฉันชอบบทนำของหนังเรื่องนี้ เรื่องราวเกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2540 เกิดจากการก่อสร้างอาคาร “สาธรรัฐ” (ชื่ออาคารในเรื่องนี้) ร่วมกันโดยสองเพื่อนซี้ เย่ และ ฟ่าน ลูกสาวของมหาเศรษฐี ทำให้ชีวิตของ อิ๊บ และ บุ๋ม จากไปอย่างง่ายดาย ยาก. แรงกดดันรอบด้านทำให้สองสาวคิดอยู่ครู่หนึ่ง และเลือกชั้น 47 ของอาคารเป็นสถานที่ถ่ายทำชีวิตของพวกเขาด้วยกัน
ฉากนี้ถือได้ว่าเป็นฉากสะเทือนใจคนดูเลยทีเดียว เรื่องราวของ 2540 เป็นจุดชื่นชมทีมนี้ทำให้คนที่เคยผ่านยุคนั้นได้หวนนึกถึงบรรยากาศตอนนั้นทั้งซึ้งและประทับใจไม่รู้ลืม ความรู้สึกดีๆ นำเราย้อนกลับไปสู่ยุคของวิทยุติดตามตัว ตู้สติกเกอร์ และสเก็ตช์ภาพวาดบนน้ำแข็ง ส่วนความทรงจำแย่ๆ ก็มีภาพที่บางคนผ่านเหตุการณ์วิกฤตเศรษฐกิจในวันนั้น ถือได้ว่าทีมงานทำการบ้านตรงนี้มาพอสมควร
ในแง่หนึ่งก็สนับสนุนจิตวิญญาณของกวางตุ้ง ในฐานะค่ายเพลงแกรมมี่ เลือกเพลง “Alone in the Wind” ของ Warner Records ค่ายเพลงนารีกระจ่าง คันธมาศ เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ เป็นทางเลือกที่เหมาะสมมาก เพลงนี้รวมอยู่ในอัลบั้ม Queen of the Moon ออกฉายในปี 1994 ซึ่งใกล้เคียงกับเหตุการณ์ในภาพยนตร์ปี 1997
อารมณ์หลอนของเพลงเข้ากับอารมณ์ของหนังได้อย่างลงตัว เนื้อหาชวนหดหู่ใจมาก Hopeless เป็นหนึ่งในเพลงฮิตที่ฟังแล้วอยากฆ่าตัวตาย เข้ากับเนื้อหาของหนัง อิ๊บฟังเพลง ก่อนฉากฆ่าตัวตาย และ บี น้ำทิพย์ ร้องเพลงเป็นเวอร์ชั่นโปรโมทหนัง อารมณ์ต่างไปจากเดิมมาก
ภาพยนตร์มีความยาวเกือบ 2 ชั่วโมง แต่โครง เพื่อนที่ระลึก เรื่องย่อ พัฒนาอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่นานก็เข้าสู่เรื่องราวของปี การกลับมาของ “อิบราฮิโมวิช” ก็เต็มไปด้วยเสียงตอบรับที่สะใจจากแฟนผี เพราะผีใบไม้ถือว่ามีความดุร้ายและดุร้ายมาก ยิ่งคำถามเกี่ยวกับกรอบเวลาผีของอิ๊บต้องปลิดชีวิตเบลก่อนที่เบลล์จะอายุครบ 15 ปีในอีก 6 วันข้างหน้า
เพราะอิ๊บและบุ๋มอายุได้ 15 ปีในวันที่ทั้งคู่ฆ่าตัวตาย เราจึงได้ดูการรังควานของผีอิ๊บที่ตามแม่ลูกไปอยู่ เปิดโอกาสให้เพิ่มฉากให้ผีลุ้นอยู่บ่อยๆ ให้ตื่นเต้น และเจอบทแรงๆ หนังเกี่ยวกับแม่ลูกที่อยู่ด้วยกันเพียง 2 คนในอพาร์ตเมนต์หรู ผู้หญิง 2 คนโดนผีหลอกกลางดึก . เหยื่อผู้น่าสงสารในหนังผี แต่ในขณะเดียวกัน จุดนี้กลับเป็นช่องโหว่ขนาดใหญ่ของบทที่ห่างไกลจากความเป็นจริง ผู้คนถูกเชิญชวนให้ตั้งคำถามว่าเหตุใดพวกเขาจึงไม่สามารถหาคนที่จะอยู่ด้วยในสถานการณ์เช่นนี้ได้
ความแตกต่างอย่างหนึ่ง “เพื่อน..ญาติ” เลือกใช้ประเพณีที่ต่างไปจากหนังผี เป็นการเล่นกับจินตนาการของผู้ชม “เพื่อน..ความทรงจำ” เป็นหนังผีที่แทบไม่มีผีเลย และตลอดทั้งเรื่องเราแทบไม่เห็นศพผีของอิ๊บเลย ไม่มีภาพผีที่น่ากลัวกระทบกล้องอีกต่อไป แต่ใช้แสง สี เสียง ฉาก เพื่อสร้างบรรยากาศที่ยากจะลืมเลือน
ที่สำคัญที่สุดคือการแสดงของลิลลี่ ใครก็ตามที่รับผิดชอบในการถ่ายทอดอารมณ์หลอนล้วน ๆ เพราะบทนี้เขียนขึ้นให้เบลล์สามารถสื่อสารกับ Ye Ghost ได้ในหลาย ๆ ฉาก ทิ้งให้ผู้ชมเคลิบเคลิ้มไปกับเบลล์ ไม่ใช่ผี บางทีเบลล์กำลังคุยกับเย่ เบลอาจจะอารมณ์ดี สำหรับลิลลี่ นี่เป็นงานที่น่ากลัว แต่เธอก็ทำได้ดีมาก
ยกเว้นว่าสาธรยูนีคทาวเวอร์มีบทบาทสำคัญในภาพยนตร์ อุปกรณ์สื่อสารก็มีบทบาทอย่างมาก เริ่มแรกเป็น “วิทยุติดตามตัว” สำหรับอิ๊บและบุ๋มในการติดต่อสื่อสาร ข้อความของทั้งคู่ที่ส่งถึงกันยังคงอยู่ในโทรศัพท์ ตอกย้ำคำมั่นสัญญา ยี่สิบปีต่อมา โทรศัพท์มือถือมีบทบาทสำคัญ มันทำหน้าที่ส่วนที่น่าทึ่งและหลอนของภาพยนตร์ แม่ลูกได้คุยโทรศัพท์กันหลายครั้งเสมอเมื่อมีความสุข ในช่วงเวลาวิกฤต จิม ผู้กำกับคนตรงข้ามก็ทำหน้าที่นี้ได้อย่างยอดเยี่ยมในฉากหลอนๆ ฉันชอบฉากในห้องมืดที่ตัวละครมองไม่เห็นอะไรเลย ดังนั้นพวกเขาจึงแค่มองผ่านกล้องโทรศัพท์ มันเป็นสถานการณ์ที่น่าตื่นเต้นมาก อีกฉากที่ชอบมากๆคือฉากม่อน ฉันไม่ได้ให้รายละเอียด ไปลุ้นกันฉากนี้ ฉันรู้สึกเสียใจกับเด็ก
สำหรับหนังผีไทย เราว่า เพื่อน.. ของฝากทำได้ดี มีความกลัวในระดับหนึ่ง ไม่น่ากลัวพอที่จะออกจากโรงเก็บของด้วยความกลัวที่เอ้อระเหยเกี่ยวกับตัวละครใด ๆ แต่ก็ถือได้ว่าเป็นการตอบคำถามนี้จากมุมมองของผีและความสยองขวัญ หนังผีฮอลลีวูดหลายเรื่องทำไม่ได้
เพื่อนที่ระลึก ตอนจบ ผีมีพลังมากและมี “การผ่านสี” เพื่อ “หลอก / หลอกผู้ชม” มากมาย แต่ไม่ขี้เหร่ เกลียดผีบ้า ดุร้าย แรงไม่มีเหตุผล ขยันหามรุ่งหามค่ำ ดูแบบไม่พักเหนื่อยเลย ฉันหวังว่าหนังเรื่องนี้จะจบเร็วกว่านี้ เพราะฉันกลัวว่าฉันจะหัวใจวายและตายก่อนบีหรือลิลลี่
ตัวของบอมเองก็มีส่วนที่หลอนผีอิ๊บในหนังเรื่องนี้อยู่บ้างไม่มากก็น้อย เพราะเราต้องอยู่กับตัวละครบุ๋มนี้ไปตลอด บุ๋มเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างสตรอง ดูเหมือนเขาจะไม่กลัวผีเลย (หรือรู้ว่าผีเป็นเพื่อนซี้ก็ไม่รู้) แต่จะวิ่งท้าผีไปเรื่อยๆ เอะอะอะไรก็กลับไปตึกอื่น ชั้นที่เกิดเหตุคือชั้น 47! (ปกติผมจะเป็นลมเวลาเดินขึ้นบันไดไปชั้น 3) (แต่ถ้าเป็นวัดอื่นที่พระเอกหนังผีไทยคงวิ่งหนีไปนานแล้ว เจอพระ เจอหมอ 555)
เพื่อนที่ระลึก เรื่องจริง The Promiseก็คือสรุปแล้วบุ๋มเป็นนักสู้ (เคยเจอวิกฤติไอเอ็มเอฟไหม) ไม่กลัวผี แต่กลัวเสียลูกมากกว่า ดังนั้นบทดราม่าเกี่ยวกับความสัมพันธ์แม่ลูกจึงเข้มข้นกว่าบทผี การแสดงของเมนเทอร์บีทำให้จอแตก เมื่อเห็น We Believe เธอรู้สึกประหม่าจริงๆ ยังไม่มีอะไรน่าจดจำสำหรับเรา
กำกับโดย จิม โซฟีน แซกแดฟฟิซิต
สิ่งหนึ่งที่ต้องเน้น ถึงผีจะดุแต่หนังก็ค่อนข้างจะหลอนแต่ความหลอนของหนังก็ไม่ได้กลบเนื้อหาอารมณ์ดราม่าที่ดำเนินเรื่อง ความรักและความผูกพันระหว่างเพื่อนทั้งเป็นและตายกลายเป็นประเด็นหลักของเรื่อง และความรักระหว่างแม่ลูกสื่อถึงเราผ่านการแสดงของบีกับลิลลี่ ทั้งสองมักจะแลกเปลี่ยนอัลบั้มภาพเก่า จดหมาย วอยซ์เมล และสื่ออื่นๆ
พวกเขาทั้งหมดได้รับแรงบันดาลใจจากสิ่งนี้ โดยเน้นให้เห็นถึงพลังของตัวละครแม่และลูกที่ต่อสู้กับวิญญาณของตระกูล Ye นอกจากนี้ยังทำให้ผู้ชมคาดเดาว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะจบลงด้วยการที่แม่ต้องเสียสละลูกของเธอ หรือกลายเป็นลูกยอมเสียสละเพื่อแม่แล้วฉุดรั้งฟิล์มให้จบไปนาน ๆ ดูจะไม่มีทางออกที่สวยงาม ๆ
ทุกคนดูเอาเองแล้วกันว่าฟิล์มจะหาทางออกของปัญหานี้อย่างไร . บททำให้ตัวละครจมดิ่งและการแสดงก็เอือมระอา บทนี้เข้ากับบีได้เป็นอย่างดี ลักยิ้มมีช่วงเวลาแห่งความหดหู่ ความปั่นป่วน ยอมจำนน และจากนั้นก็เป็นช่วงเวลาแห่งความบ้าคลั่ง พนันกับผีแบบที่เราคาดไม่ถึง ได้เห็นใจ B มุ่งมั่นจริงๆ เล่นด้วยความมั่นใจ สวยงามมาก
นี่คือหนังผีที่เต็มไปด้วยฉากผีๆ มันทั้งหลอนและเปียกปอนไม่มีผีดุใด ๆ แม้ว่าการแสดงจะยังไม่ถึงระดับสูงสุดในกวางตุ้งแต่มันเป็นกิจกรรมของกลุ่มพลังบวกที่คุ้มค่ากับเวลาและราคาตั๋วอย่างแน่นอน
